Jei jums pasisekė turėti meno kūrinius, ar nusipirkote juos pamatę internete, realiame gyvenime ar abu? Kaip palygino abi pirkimo patirtis? Ar buvote maloniai nustebintas, pirmą kartą pamatęs savo pirkinį asmeniškai? Ar teko nusivilti kūriniu, kai jis pateko iš galerijos konteksto?
Menas: 21 turi žavų straipsnį „„Aslant a Brook“: Mokslinis požiūris į galerijos ir virtualios palyginimą“, Kuriame buvo aptartas tyrimas, kurio metu muziejaus lankytojai, žiūrėdami paveikslą, nešiojo akių stebėjimo prietaisus. Jų akių judesiai buvo palyginti su žmonių, žiūrinčių tą patį paveikslą į kompiuterio ekraną, vaizdais. Autorius paaiškinimus paaiškina geriau, nei aš galėjau, bet iš esmės muziejaus lankytojai atidžiau apžiūrėjo ir praleido daugiau laiko, daugiau dėmesio skyrė paveikslo detalėms. Ši paskutinė dalis man yra visiškai prasminga, ypač kai kalbame apie tapybą, nes dažnai yra tiek daug mažyčių tekstūrinių detalių, kurias maldauju įvertinti. Galbūt paveikslas yra „apie“ moterį, bet debesų būdas, būdas fone yra tobulai poza ir šviesūs debesys, kada nors dažyti - galbūt negalėsite pamatyti, kaip švyti debesys, jei matote paveikslą ant a kompiuterio ekranas.
Tai grįžta prie mano pirminio klausimo: kaip meno įsigijimo, kurį matėte tik internetu, patirtis palyginti su meno, kurį jūs stovėjote priešais, patirtimi? Manau, labai norėčiau nusipirkti meno kūrinį internetu, nes būčiau nerimaujama, kad iš tikrųjų negalėjau gauti jausti už kūrinį. Atrodo, kad subtilybės bus prarastos, ir aš neturėčiau jausmo apie kūrinio buvimą. Nepaisant to, per gimtadienį man buvo duotas ekrano atspaudas, kurį aš pasižymėjau čia (parodyta aukščiau, su vienu iš mano besisukančių Pasipuošusios suknelės), ir asmeniškai tai yra daug geriau, nei aš kada nors galėjau įsivaizduoti. Spalvos yra tokios sodrios, tačiau subtilios, o sidabro detalės suteikia klasikinį, tačiau dar stiprų įspūdį, ko nesitikėjau.